سر مشقهاي آب،بابا يادمان رفت

                                                رسم نوشتن با قلمها يادمان رفت

                                                 گل كردن لبخند هاي همكلاسي

                                                با يك نگاه ساده حتي يادمان رفت

                                                ترس از معلم ،حل تمرين پاي تخته

                                                آن زنگهاي بي كلك را يادمان رفت

                                                  راه فرار از مشقهاي ؛توي خانه

                                                اي واي ننوشتيم آقا،يادمان رفت

                                                آن روزها را آنقدر شوخي گرفتيم

                                                جديت تصميم كبري يادمان رفت

                                                شعر خداي مهربان را حفظ كرديم

                                              يادش به خير اما خدا را يادمان رفت

                                               در گوشمان خواندند رسم آدميت

                                                  آن حرفها را زود اما يادمان رفت

                                                 فردا چكاره ميشوي؟موضوع انشا

                                                 ساده نوشتيم آنقدر تا يادمان رفت

                                                ديروز تكليف،آّب،بابا،بود و خط خورد

                                                تكليف فردا،آّب،نان و بابا يادمان رفت

خدايا!قناعت،صبر و تحمل را از ملتم بگير و به من ارزاني دار.

خدايا!تو را همچون فرزند بزرگ حسين بن علي(ع)سپاس ميگذارم كه دشمنان مرا از ميان احمق ها برگزيني. كه چه دشمن ابله نعمتي است كه خداوند به بندگان خاصش اعطا ميكند.

خداي!بر اراده،دانش،عصيان،بي نيازي،حيرت،لطافت روح،شهامت و تنهاي ام بيفزاي.

خدايا!هر كه را عقل دادي،چه ندادي؟و هر كه را عقل ندادي،چه دادي؟؟؟

خدايا!به مذهبي ها بفهمان كه انسان از خاك است.

خدايا!مرا ياري ده تا جامعه ام را بر سه پايه ي كتاب،ترازو،آهن،استوار كنم؛و دلم را از سه سر چشمه ي حقيقت،زيبايي و خير سيراب سازم.

خدايا!در برابر هر آنچه انسان ماندن را به تباهي مي كشاند مرا با "نداشتن"و"نخواستن"روئين تن كن.

خدايا!به علماي ما مسئوليت،به عوام ما علم،به دينداران ما دين،به مؤمنان ما روشنايي،به روشنفكران ما ايمان،به فهميدگان ما تعصب،به متعصبين ما فهم،به زنان ما شعور،به مردان ما شرف،به پيران ما آگاهي،به جوانان ما اصالت،به اساتيد ما عقيده،به دانشجويان ما نيز عقيده،به خفتگان ما بيداري،به بيداران ما اراده،به نشستگان ما قيام،به خاموشان ما فرياد،به نويسندگان ما تعهد،به هنرمندان ما درد،به شاعران ما شعور،به محققان ما هدف،به مبلغان ما حقيقت،به حسودان ما شكاف،به خودبينان ما انصاف،به فحاشان ما ادب،به فرقه هاي ما وحدت،به مردم ما خودآگاهي، به همه ي ملت ما؛همت،تصميم،استعداد،فداكاري،شايستگي،نجات،عزت ببخش.

خدايا!مرا از همه فضايلي كه به كار مردم نيايد محروم ساز.

خدايا عقيده مرا از دست عقده ام مصون بدار.

                                                                 الهي آمين يا رب العالمين

                                                                به نام خدا

عربي را از حال زنش پرسيدند .

گفت: تا زنده است تازنده است و همچنان مار گزنده است.

**********

زن مزبد حامله بود_ روزي به روي شوي نگريست و گفت:واي بر من اگر فرزندم به تو ماند.

مزبد گفت:واي بر تو اگر به من نماند.

**********

مردي در خم نگريست و صورت خويش در آن بديد_مادر را بخواند وگفت:

در خمره دزدي نهان است_مادر فراز آمد و در خم نگريست و گفت:

آري فاحشه اي نيز همراه دارد.

**********

مردي از كسي چيزي خواست_او را دشنام داد_گفت:

مرا كه چيزي نمي دهي چرا به دشنام ميراني؟

گفت:خوش ندارم كه تهي دست روانت كنم.

**********

مردي را كه دعواي پيغمبري ميكرد نزد معتصم آوردند.

معتصم گفت:شهادت ميدهم تو پيغمبر احمقي هستيۀ

گفت:آري.از آنكه بر قوم شما مبعوث شده ام و هر پيامبري از نوع قوم خود باشد.

**********

آخوندي را گفتند خرقه خويش را بفروش.

گفت:اگر صياد دام خود بفروشد به چه چيز شكار كند.

**********

مردي دعواي خدايي ميكرد  شهريار  وقت به حبسش فرمان داد.

مردي بر او گذشت و گفت:آيا خدا در زندان باشد.

گفت:خدا همه جا باشد.

......

                                                                 به نام خدا

ديروز شيطان را ديدم.در حوالي ميدان بساطش را پهن كرده بود*فريب ميفروخت.

مردم دورش جمع شده بودند*هياهو ميكردند وهول ميزدند و بيشتر ميخواستند.

توي بساطش همه چيز بود:

غرور*حرص*دروغ*خيانت*جاه طلبي و...

هر كس چيزي ميخريد و در آزايش چيزي ميداد.بعضي ها تكه اي از قلبشان را ميدادند وبعضي پاره اي از روحشان را وبعضي ها ايمانشان و بعضي آزادگيشان را.

شيطان ميخنديد و دهنش بوي گند جهنم ميداد.

حالم را به هم ميزد دلم ميخواست تمام  نفرتم را توي صورتش تف كنم.

انگار ذهنم را خواند.موذيانه خنديد وگفت:

من كاري با كسي ندارم*فقط گوشه اي بساطم را پهن كردم و آرام نجوا ميكنم.نه قيل و قال ميكنم و نه كسي را مجبور ميكنم از من چيزي بخرد.ميبيني!آدم ها خودشون دور من جمع شده اند.

جوابش را ندادم.آنوقت سرش را نزديكتر آورد و گفت:البته تو با اينها فرق ميكني.

تو زيركي و مؤمن*زيركي و ايمان آدم را نجات ميدهد.

اينها ساده اند و گرسنه* به جاي هر چيز فريب ميخورند.

از شيطان بدم مي آمد*حرفهايش اما شيرين بود."ذاشتم كه حرف بزند و او هي گفت و گفت و گفت.ساعتها كنار بساطش نشستم تا اينكه چشمم به جعبه عبادت افتاد كه لابه لاي چيزهاي ديگر بود.

دور از چشم شيطان آن را برداشتم و توي جيبم گذاشتم.با خودم گفتم:بگذار يك بار هم شده كسي*چيزي از شيطان بدزد.بگذار يك بار هم او فريب بخورد.

به خانه آمدم و در كوچك جعبه عبادت را باز كردم.توي آن اما جز غرور چيزي نبود.جعبه عبادت از دستم افتاد و غرور توي اتاق ريخت.فريب خورده بودم فريب.

دستم را روي قلبم گذاشتم نبود!فهميدم آن را كنار بساط شيطان جا گذاشته ام.تمام راه را دويدم.تمام راه لعنتش ميكردم.تمام راه خدا خدا ميكردم.ميخواستم يقه نامردشو بگيرم.عبادت دروغيشو توي سرش بكوبم و قلبم را پس بگيرم.

به ميدان رسيدم اما شيطان نبود.آن وقت نشستم و هاي هاي گريه كردم.اشكهايم تمام شد بلند شدم.بلند شدم تا بي دليم را با خودم ببرم كه صدايي شنيدم*صداي قلبم را*و همان جا بي اختيار به سجده افتادم و زمين را بوسيدم به شكرانه قلبي كه پيدا شده بود.

                                                             به نام خدا

دانشمندي به فرزانه اي گفت چرا تحصيل علم نميكني؟

آن شخص گفت آنچه خلاصه علم است به دست آورده ام.

دانشمند از او پرسيد كه خلاصه علم چيست؟

گفت پنج چيز است:

اول:آنكه تا راست به اتمام نرسد* دروغ نگويم.

دوم:آنكه تا حلال منتهي نشود*دست به حرام دراز نكنم.

سوم:آنكه تا از تفتيش نفس خود فارغ نشدم*به جستجوي عيب مردم نپردازم.

چهارم:آنكه تا خزانه رزق خداوند به آخر نرسد*به در هيچ مخلوق احتياج نبرم.

پنجم:آنكه تا قدم در بهشت ننهم*از كيد شيطان و از غرور نفس نافرمان غافل نباشم.

                                                               به نام خدا

چهار دانشجو كه به خودشان اعتماد كامل داشتند يك هفته قبل از امتحان پايان ترم به مسافرت رفتند و با دوستان خود در شهر ديگر حسابي به خوشگذراني پرداختند.

اما وقتي به شهر خود برگشتند متوجه شدند در مورد تاريخ امتحان اشتباه كرده اند وبه جاي امتحان سه شنبه*امتحان دوشنبه صبح بوده است.

بنابراين تصميم گرفتند استاد خود را پيدا كنند و علت جا ماندن از امتحان را براي او توضيح دهند.آنها به استاد گفتند:{ما به شهر ديگري رفته بوديم كه در راه برگشت لاستيك خودرومان پنچر شد و از آنجايي كه زاپاس نداشتيم تا مدت زمان طولاني نتونستيم كسي رو گير بياريم واز او كمك بگيريم*به همين دليل دوشنبه دير وقت به خانه رسيديم}...استاد فكري كرد و پذيرفت كه آنها روز بعد بيايند و امتحان بدهند.

چهار دانشجو روز بعد به دانشگاه رفتند و استاد آنها را به چهار اتاق جداگانه فرستاد و به هر يك ورقه امتحاني را داد واز آنها خواست كه شروع كنند....

آنها به اولين مسآله نگاه كردند كه پنج نمره داشت. سؤال خيلي آسان بود وبه راحتي به آن پاسخ دادند....سپس ورقه را برگرداندند تا به سؤال پانزده نمره اي پشت ورقه پاسخ دهندكه سؤال اين بود:{كدام لاستيك پنچر شده بود؟}

                                                              به نام خدا

دو مرد در كنار درياچه اي مشغول ماهيگيري بودند.يكي از آنها ماهيگير با تجربه وماهري بود اما ديگري ماهيگري نمي دانست.

هر بار كه مرد با تجربه يك ماهي بزرگ ميگرفت آنرا در ظرف يخي كه كه در كنارش بود مي انداخت تا ماهي ها تازه بمانند .اما ديگري به محض گرفتن ماهي بزرگ آنرا به دريا پرتاب ميكرد.

ماهيگير با تجربه از اينكه مي ديد آن مرد چگونه ماهيها را از دست مي دهد بسيار متعجب بود.لذا پس از مدتي از او پرسيد:

-چرا ماهيهاي به اين بزرگي را به دريا پرت ميكني؟

مرد جواب داد:آخه تابه من كوچك است.

نتيجه:

گاهي ما نيز همانند آن مرد*شانس هاي بزرگ و... را كه خدا به ما ارزاني ميدارد را قبول نميكنيم*چون ايمانمان كم است.

ما به يك مرد كه نيازش تنها يك تابه بزرگ بود مي خنديديم _اما نميدانيم كه تنها نياز ما نيز آنست كه ايمانمان را افزايش بدهيم.

خداوند هيچگاه چيزي را كه شايسته آن نباشي به تو نميدهد.اين بدان معناست كه با اعتماد به نفس كامل از آنچه خداوند بر سر راهت قرار ميدهد استفاده كني.

                                                                      به نام خدا

                               آهوي روزگارنه آهوست اژدراست        آب هوي وحرص نه آبست آذر است

                                زاغ سپهر گوهر پاك بسي وجود         بنهفت زيرخاك وندانست گوهراست

                                درمهدنفس چندنهي طفل روح را       اين گاهواره رادكش وسفله پروراست 

                                هركس ز آز روي نهفت ازبلا رهيد       آنكو فقير كرد هواي را توانگر     است

                               در رزمگاه تيره ي آلودگان     نفس       روشندل آنكه نيكي وپاكيش مغزاست 

                              درنارجهل ازچه فكنديش اين دلست       درپاي ديو ازچه نهاديش اين سراست

                           شمشيرهاست آخته زين نيلگون نيام      خونابه هانهفته در اين كهنه ساغراست   

                                                                      به نام خدا

                               خوشاآنان كه الله يارشان بي              به حمدو قل هوالله كارشان بي

                                خوشاآنان كه دايم در نمازند                بهشت جاودان بازارشان بي

                                                               ***************

                                   دلم ميل گل باغ تو  داره                       درون سينه ام داغ تو داره

                                 بشم آلاله زاران لاله چينم                      ونيم آلاله هم داغ تو داره

                                                             ****************

                                تن محنت كشي دارم خدايا                    دل باغم خوشي دارم خدايا

                                زشوق مسكن و داد غريبي                     به سينه آتشي دارم خدايا

                                                            *****************

                             بي تو يارب!به بستان گل مروياد                  اگرروياد كسش هرگز مبوياد!

                             بي تو هر گل به خنده لب گشايد                رخش ازخون دل هرگز مشوياد

                                             درديده به جاي خواب آب است مرا

                               يامولا دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدازير سنگ اومده

                                             زيراكه به ديدنت شتاب است مرا

                              يامولا  دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدازير سنگ اومده

                                            گويندوبخواب تاكه به خوابش بيني

                              يامولا دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدازير سنگ اومده

                                         اي بي خبران چه وقت خواب است مرا 

                             يامولا دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدازير سنگ اومده

                                               اي لاله تو هم رنگ رخ يار مني  

                            يامولا دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدازير سنگ اومده

                                             اي غنچه توچون دهان دلدارمني

                           يامولا دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدازير سنگ اومده 

                                             اي ماهم اگرمثل شكرخنده كني

                         يامولا دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدازير سنگ اومده

                                              گويند كه نگار شهر گلزار مني

                         يامولا دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدا زير سنگ اومده

                                         بلبل به سرچشمه چه كارآمده اي

                        يامولا دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدازير سنگ اومده

                                          ياتشنه شدي يا به شكارآمده اي

                       يامولا دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدازير سنگ اومده

                                       ني تشنه شدي ني به شكارآمده اي

                     يامولا دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدازير سنگ اومده

                                     ديوانه شدي شدي ديدن يارآمده اي

                    يامولا دلم تنگ اومده شيشه دلم اي خدازير سنگ اومده